RJUKAN (Norwegia)

Rjukan ma wiele aktrakcji, jednak dzięki jednej z nich w ostatnich latach stał się popularnym miejscem wycieczek. 30 października 2013 odsłonięto w miasteczku lustro słoneczne. Na lustro składają się 3 heliostaty, które zostały zamontowane na ścianie górskiej 742 m n.p.m i około 450 metrów nad głównym placem miasta Rjukan Torg. 

 

 

 

W tym miejscu padają odbite promienie słoneczne odbite od lustra.

Mało widoczne - lustro na zboczu góry

Szkoda, że nie sprawdziłam jakości zdjęć wcześniej. Promienie słoneczne, odbijają się od dwóch paneli.

Zwierciadła sterowane są komputerowo i podążają za ruchem słońca po horyzoncie, odbijając promienie słoneczne w dół na plac główny. Odbite promienie słoneczne skupiają się na powierzchni około 600m

Jednak idea Słonecznego lustra nad Rjukan, powstała ponad 100 lat wcześniej, można powiedzieć razem z powstawaniem tego miejsca.
Histora tego niezwykłego miasteczka rozpoczyna się, gdy Sam Eyde zainteresował się pewnym wodospadem na zboczu Vestfjorddalen. Wodospad został „oswojony„ i poprowadzony rurami, aby zapewnić energię do produkcji azotu w ramach projektu przemysłowego Norsk Hydro. 

Elektrownia wodna - VEMORK

Wraz z rozbudową obiektów przemysłowych w pobliskiej dolinie zaczęli osiedlać się pracownicy fabryki produkującej nawozy sztuczne oraz elektrowni Vemork. Urokliwa dolina ma jednak jeden osobliwy mankament. Sąsiedztwo stromych gór od południa oraz pięknej i potężnej Gaustatopp (1883 m) sprawiają, że Rjukan jest bez słońca w miesiącach zimowych (od października do marca).
W roku 1913 księgowy firmy Oscar Kittelsen wpadł na pomysł „Słonecznego lustra nad Rjukan”. Pomysłem tym zainteresował się sam założyciel Norsk Hydro, gdyż chciał dać swoim pracownikom możliwość światła słonecznego w zimie. Trzeba jednak przyznać, że pomysł był bardzo futurystyczny jak na tamte czasy i z powodu braku odpowiedniej technologii musiał zostać odłożony do roku 2005, kiedy to idea lustra słonecznego została wznowiona przez Martina Andersena. Zamiast tego w 1928 r. potomkowie Eyda zbudowali gondolę Krossobanen, która łączy miasto z górami i słońcem. Mieszkańcy Rjukan za niewielką opłatą mogli wjechać na wysokość 886 m n.p.m, aby korzystać z kąpieli słonecznych w zimowe dni. Na dzień dzisiejszy Krossobanen jest jedną z najstarszych i najbardziej oryginalną kolejką liniową w Skandynawii. Znajduje się niecały kilometr od centrum miasta. Przy dolnej stacji Krosso znajduje się parking. Stamtąd pasażerowie w ciągu niecałych 5 minut są transportowani do stacji górnej Gvepseborg.
 
Osoby interesujące się historią, skojarzą pewnie nazwę miasteczka z II wojną światową i serią działań militarnych pod nazwą „Bitwa o ciężką wodę”. Niedaleko Rjukan, w zakładach chemicznych Norsk Hydro, położonych przy hydroelektrowni Vemork produkowana była na skalę przemysłową ciężka woda, którą podczas II wojny światowej zainteresowali się hitlerowcy. 

Zakłady chemiczne Hydro Norsk

Ciężka woda była niezbędnym składnikiem do produkcji broni atomowej, nad którą pracowali niemieccy fizycy. Chcą opóźnić powstanie broni jądrowej, dowództwo alianckie zdecydowało zniszczyć fabrykę. Hitlerowcy jednak odbudowali linię produkcyjną, następnie postanowili przetransportować ciężką wodę do Niemiec. 20 lutego 1944 r ruchu oporu, zatopił na jeziorze Tinnsjå prom SF „Hydro”, którym przewożono w specjalnych cysternach ciężką wodę.

Inne zdjęcia z Rjukan.

Piec łukowy używany w zakładach Norsk Hydro od 1912 do 1940 r., Znajduje się w parku w Rjukan

 Oraz obowiązkowy punkt, sklep dla maniaczki włóczki.